Vandaag mocht VVS aantreden tegen het sterke Hardinxveld, koploper en voor velen de gedoodverfde kampioenskandidaat. Waar VVS normaliter zich niet of nauwelijks aanpast aan de tegenstander leek het de technische staf wijs om enkele aanpassingen te doen. Op die manier moest de rood-witte aanvalsmachine van Hardinxveld toch wat ontregeld worden.

VVS startte de wedstrijd fel. Hardinxveld werd weinig ruimte gegeven en kwam niet toe aan het verzorgde positiespel waar de ploeg bekend om staat.  Aan de andere kant kwam VVS ook niet echt goed aan aanvallen toe doordat het enerzijds veel slordig balverlies leed maar ook omdat Hardinxveld ook goed druk zette. Daardoor onstond er een wedstrijd op het middenveld waarbij beide ploegen gevaarlijk werden als het door het middenveld heen kon voetballen.  Hardinxveld oogde daarbij wat dreigender met name via de snelle linkerspits.  De eerste (kleine) mogelijkheden waren dan ook voor Hardinxveld. Na een minuut of tien werd VVS 1 wat dreigender maar tot een uitgespeelde aanval kwam het een aantal keer net niet.

Dan is daar plotseling na 27 minuten de 1-0 via een corner van Hardinxveld waarbij VVS de verdedigende afspraken niet goed nakomt en er een speler geheel vrijstaand de bal kan binnenkoppen. VVS was even van de leg van deze tegentreffer. Het ging wat meer uit de organisatie lopen en Hardinxveld werd daardoor tot tweemaal toe erg gevaarlijk. Eerst ging een bal via de lat over na een flitsende aanval van Hardinxveld en vlak daarna wist keeper Robin Schiedon zijn vingertoppen tegen een hard schot aan te krijgen.  Pas de laatste vijf minuten voor rust kreeg VVS weer wat grip op de wedstrijd maar wist het opnieuw een aantal kansrijk ogende situaties niet uit te spelen. 

Na rust veranderde het wedstrijdbeeld niet. Beide partijen werkten hard en knokten voor iedere meter. Zowel VVS als Hardinxveld kregen echter nu wat meer voor elkaar in balbezit waardoor beide teams vaker dreigend konden worden. Hardinxveld had in die fase met wat meer overleg best de 2-0 kunnen scoren maar VVS gaf niet op. Langzaam maar zeker zag je de frustratie en onzekerheid bij Hardinxveld wat toenemen. Het stond nog maar 1-0 en VVS bleef goed in de wedstrijd. VVS werd dan ook dreigender en dreigender en na een paar waarschuwingsschoten was het na 63 minuten raak. Rogier Peltenburg beloonde een prima actie en pass van Eyoub Alloui met een goal. 

Nog 25 minuten te spelen en alles lag weer open. Beide partijen gingen vol voor de winst en de wedstrijd werd wat opener en, ondanks het inmiddels barslechte weer, het aanzien meer dan waard. Hardinxveld zette aan en kreeg 2 goede kansen maar ook VVS was twee keer zeer dicht bij de 1-2.  Na 75 minuten viel eigenlijk de beslissing. Het was benjamin Mohammed el Harracha die een mooie aanval afrondde. Hardinxveld moest nu nog meer komen en gaf heel veel ruimte weg. VVS rook bloed en was keer op keer gevaarijk. In de 81e minuut was het raak en maakte Walter van Maurik de 1-3 met een op het eerste gezicht houdbaar schot. Dat was de definitieve nekslag voor Hardinxveld. Dat probeerde het nog wel maar de verdediging van VVS stond als een huis onder aanvoering van de gebroeders Kruiper. In de laatste vijf minuten maakte VVS het feest nog mooier. Eerst rondde Mohammed el Harracha goed af na een diepe bal van Walter van Maurik. En als kers op de taart schoot Amine Karroum met zijn chocoladebeen de bal vanaf 20 meter met een fraaie boog in het doel. 

Een hele mooie zege van VVS tegen een sterke ploeg. De eerlijkheid gebied te zeggen dat op 1-1 het nog alle kanten op kon en 5-1 een ietwat geflatteerde overwinning is. Toch mag er van deze overwinning genoten worden want in de tweede helft heeft VVS echt de rug gerecht en prima gespeeld. Volgende week komt de Alblas op bezoek. Het versterkte de Alblas wil graag voor promotie gaan en won vandaag na een 3-1 achterstand met 3-4 van VVAC.  Hopelijk mogen we voetballen, aftrap om 15:00.