We kregen dit seizoen al met 12-0 op de broek en met 10-3. Wat zullen veel tegenstanders hebben gedacht dat ze wel eventjes de punten konden ophalen tegen die jochies uit Schoonhoven. Maar dat is verleden tijd. 
 
We mogen dan de hekkensluiter zijn, ook nummer 7 Groeneweg moest blij zijn met een puntje: 2-2. We zijn nu al drie wedstrijden ongeslagen en zijn langzaam maar zeker een team geworden dat heel lastig is te kloppen. 

Zelfs niet als we in Jasen en Melle twee krachten missen. Gelukkig was Dinand, die nog voetbalt in de Champions League, bereid om in te vallen in de thuiswedstrijd tegen Groeneweg. Dat deed hij uitstekend, met veel bravoure en hij liet ook zien dat hij al oog heeft voor zijn medespelers. Dat belooft nog wat.

We hadden een bliksemstart op het door nachtvorst spekgladde hoofdveld. Al in de eerste minuten ontsnapte Rayan aan de aandacht van de verdedigers en hij schoot koelbloedig raak. Zeker in die fase dikverdiend.

Timo stond de hele wedstrijd uitstekend te keepen en maakte vooral met heel goed uitkomen veel gevaarlijke aanvallen van de tegenstander onschadelijk. In de achterhoede zaten Tim, Thomas en Marouan de tegenstanders fel op de huid, al hadden ze allemaal iets te veel de neiging om naar voren te stormen.

Daardoor werd Groeneweg iets vaker gevaarlijk dan nodig was. En kwam het ook op gelijke hoogte, toen een aanvaller door het hart van onze verdediging kon doorkomen. Voor Timo was er geen redden meer aan.

In de tweede helft, nu  met Suleiman buffelend in de achterhoede, was de wedstrijd perfect in evenwicht. Maar in de slotfase leek het helemaal mis te gaan, toen we uit een corner van Groeneweg ongelukkig op achterstand kwamen. Al dat harde werk voor niets, was de vrees.

Maar gelukkig had Timme zijn beste actie voor het laatst bewaard. Na een knappe combinatie met Rayan schoot hij in de slotseconde hard en hoog raak, om nog een punt te redden. En om ook de volgende tegenstanders het signaal te geven dat er tegenwoordig heel wat nodig is om te winnen van Schoonhoven F2.