Het is lastig voor onze jongens, in de zware derde klasse. Grote, sterke tegenstanders, die vaak net iets beter zijn. Maar als we allemaal het hoofd koel houden, ons goed aan de opdrachten houden en positief zijn naar elkaar, dan kunnen we het iedereen lastig maken. Of zelfs winnen.

Tegen Haastrecht lukte dat één helft voortreffelijk. Met Mohamed uit de E1 als invaller, omdat we Kian (gebroken pols) en Ian (die verrekte enkelbanden ook) moesten missen.

We waren meteen scherp en bij de les en hadden het koppie erbij. Zeker Melle, die de bal in de tweede minuut na een prachtige corner van Luuk via de binnenkant van de paal binnen knikte. Melle was even Pelle, al zal hij dat als FC Utrecht-fan niet graag horen.

We hadden een droomstart op het eerste veld, met eindelijk weer eens echt gras onder de voeten. Een helft lang waren we gelijkwaardig aan Haastrecht en dat is knap. Eerder in het seizoen stonden we in de rust met 2-0 achter bij de E4 van Haastrecht, nu was het na 25 minuten 1-2 tegen hun E2.

Hoe dat kon? Badr was heel alert met uitkomen en had goede reddingen. Mohamed was bijna onpasseerbaar aan de rechterkant, Suleiman hield het centrum dicht en was weer helemaal de oude. Marouan had het op links moeilijk met een snelle en slimme tegenstander, maar beet zich daar steeds beter in vast. Ayoub had zo’n beetje alle posities op het veld, maar ook hij knokte met hart en ziel.

In de aanval weigerde Melle zich opzij te laten zetten door een tegenstander die twee koppen groter was en probeerden Luuk en Souhaib langs grote en sterke Haastrechtse verdedigers te glippen. Ze knokten, zwoegden en vochten als leeuwen. Alleen hadden ze allebei helaas wat pech in de afronding.

Het publiek stond in de kou, maar werd helemaal warm van onze jongens. Zouden ze in de tweede helft toeslaan en voor een stunt zorgen? Het zou zomaar kunnen.

Maar helaas, toen Haastrecht de 1-3 maakte, gingen de koppies hangen. Zoals wel vaker dit seizoen. Het blijkt voor onze jongens lastig om met teleurstellingen om te gaan. Dan worden de opdrachten vergeten, wordt er gemopperd op elkaar en is van een team geen sprake meer. Jammer, want verliezen van Haastrecht is helemaal niet erg. Alleen nu werd het nog 1-5 en dat was niet nodig geweest.

Dat het moeilijk is in de derde klasse, dat weten we. Niet voor niets hebben we de KNVB gevraagd om ons lager in te delen, iets waar we nog geen antwoord op hebben gekregen. Voorlopig is de les voor onze jongens om positief te blijven naar elkaar, om te blijven knokken en om geen gekke dingen te doen, als we op achterstand komen. Natrappen, handschoenen naar een bal gooien, we zijn een veel te leuk team voor dat soort rare fratsen.