Als de jongens knokken voor wat ze waard zijn en doen wat ze kunnen, dan is het voor iedereen genieten. Zelfs als we met 8-1 verliezen. Winnen was onmogelijk, in de uitwedstrijd bij Bergambacht. Maar onze ‘branieboys’ mochten met opgeheven hoofd van het veld stappen.

Ze renden met verbeten, rood aangelopen koppies over het veld. Stortten zich in duels met tegenstanders die zeker een kop groter waren. Ze probeerden te combineren, probeerden de voetballers van de nummer drie in de competitie vol bravoure af te troeven.

Natuurlijk werden er ook foutjes gemaakt. Werd er achterin soms wat te veel ruimte weggeven en was er in de aanval niet altijd oog voor de medespeler. Maar er ging vooral heel veel goed. Badr zorgde er met mooie reddingen voor, dat Bergambacht niet de dubbele cijfers haalde. Suleiman was als laatste man het stevige slot op de deur. Ayoub en Ian beten zich op de vleugels vast in hun tegenstanders en Marouan deed dat ook, tot hij met pijn in de heup moest afhaken.

Kian was als middenvelder de verbinding tussen aanval en verdediging. Ballen veroveren, passen, mee naar voren gaan, dat lukte uitstekend.

In de aanval werd Melle een paar keer gevaarlijk en ook Luuk en Souhaib waren de knoesten tegenover hen geregeld de baas.

Toch kwamen we met 5-0 achter, tot Ayoub een goede pass gaf op Luuk, die koeltjes afrondde. Een prachtige goal.

Na de pauze, met de wind in de rug, waren we nog wat scherper en beter en het was een wonder dat een verdiende tweede of derde treffer uitbleef. Bergambacht maakte er nog 8-1 van, maar onze jongens kregen in de kleedkamer de complimenten van de trainers en een verdiende zak chips van Abdel.

Nu hebben we een week om toe te werken naar de grote kraker van dit seizoen. De thuiswedstrijd tegen Moordrecht, dat ook pas één punt heeft. In de beker speelden we thuis gelijk, uit in de competitie ook. We zijn volledig aan elkaar gewaagd. Wij worden elke week iets beter, maar datzelfde geldt ongetwijfeld ook voor Moordrecht. Het wordt een prachtig duel, dus nodig iedereen uit om te komen. Vaders, moeders, opa’s, oma’s, buren en vriendjes, om ons aan te moedigen. Als we net zo ons best doen als de afgelopen weken, dan wordt het een prachtige zaterdagochtend.