Dé wedstrijd waar spelers én ouders naar toe hebben geleefd: Donk – Schoonhoven.

Om kampioen te worden moeten we deze wedstrijd niet verliezen; een punt is genoeg.

We beginnen de wedstrijd met Ralph op doel en met de verdedigers Benyamin, Joey en Dinand. Nasserdin heeft als enige middenvelder alle ruimte of zich heen en Luc en Wesley moeten snelheid brengen in de aanval. Julian en Liam zijn de eerste wissels. Na het fluitsignaal zit binnen een paar minuten al het eerste doelpunt in de touwen… aiaiaiai… Donk neemt de leiding. De bloeddruk stijgt bij de supporters; het is zwaarder langs de kant dan in het veld lijkt het wel.

Donk donk donk, gaan de harten. 

JO9-4 zet druk op de helft van Donk en krijgt kans op kans.

Niet heel lang daarna kan Wesley scoren met hoge bal over de keepster. JIHAAAA 1-1.

In Schoonhoven moet het gejuich te horen zijn geweest. We blijven continu voor het doel van Donk verschijnen, maar steeds wordt de bal naast het doel geschoten of houdt de goed spelende keepster de bal uit het doel.

Na rust zakt het spel wat in en moeten de mannen wel een beetje hun best blijven doen.

Net zoals in het begin van de eerste helft, ontbreekt ook in de tweede helft even de scherpte en valt al snel de 2-1 binnen. In de 10 minuten erna blijven we het proberen maar kunnen we niet voorkomen dat het derde doelpunt valt: 3-1.

Donk donk donk, gaan de harten.

We proberen nog alles eruit te halen en met een hoge harde bal van Joey valt de bal achter de keepster en is de stand 3-2. Het is nog niet gedaan. Met nog een paar minuten op de klok is het hard werken voor de gelijkmaker. We nemen meer risico achterin en “schreeuwen” iedereen naar voren. En dan, NEEEE… dan valt de 4-2. Het is over en uit.

Donk donk donk, gaan de harten. 

De mannen zien er erg teleurgesteld uit, geven netjes de tegenstander een hand en slikken dapper hun verdriet weg. Donk donk donk, gaan de harten. Op deze leeftijd kun je blijkbaar nog relativeren en zeggen “nou ja, verliezen is verliezen” en “we kunnen de tijd niet terugdraaien... dus”. Maar op deze leeftijd kun je ook blijven dromen en hopen dat Donk de volgende wedstrijd verliest, en dat wij dan winnen en dan kan het nog, en dan… en dan is het vandaag ook nog de laatste dag van de kermis. Ook belangrijk.

Zaterdag 15 april thuis tegen Stolwijk is ook een mooie pot.