Dit keer neem ik u mee naar 1986, toen een bestuurscrisis plaatsvond.
Dit is in onze verenging gelukkig weinig gebeurd, zoals uit de analen blijkt. Zeker na dat jaar niet meer door naar mijn mening over het algemeen zeer bevredigend functioneren van besturen in verschillende samenstellingen.
Maar in 1986 was het dus echter goed mis en het toenmalige plaatselijke blad “De Lekstreek” schreef hierover het volgende, volledig overgenomen artikel met als kop:
“Hoofdbestuur geeft er de brui aan. Bestuurscrisis bij VV Schoonhoven en ultimatum aan leden.”
Het hoofdbestuur van de voetbalvereniging Schoonhoven stapt op. Tijdens een buitengewoon druk bezochte algemene ledenvergadering die de vereniging voor 20 november 1986 had uitgeschreven gaf voorzitter Ad Kooyman te kennen de pijp aan Maarten te geven en met hem de vice-voorzitter en de tweede penningmeester. Oorzaak: Een aantal onvervulde vacatures in het bestuur en een algemeen misnoegen onder de bestuursleden over de geringe medewerking van de leden. Na een poosje als pupillenleider bij de vereniging actief te zijn geweest, gevolgd door een functie als p.r.-man in het bestuur, nam Ad Kooyman de voorzittershamer over van Koos Klever. “Ik heb toen als eis gesteld alleen met een compleet bestuur te willen werken. Wanneer de taken verdeeld kunnen worden is het goed te doen”, schetst de voetbalpraeses de achtergronden van de rigoureuze maatregel. Vrij snel waren er toen al problemen; de vice-voorzitter verliet door omstandigheden de club, de secretaris overleed en binnen een half jaar zaten we al snel met een incompleet bestuur. Vorig jaar meldde zich wel een nieuwe vice-voorzitter, maar toe zat ik weer zonder secretaris. Nu kwamen er weer opzeggingen in het bestuur en er staat niemand op om de vacatures in te vullen”, betreurt Kooyman. Om niet weer terecht te komen in een vroegere situatie, waarin het bestuur nog maar uit drie mensen bestond, moest er wat gebeuren. We moeten de zaken hard en duidelijk stellen. Bovendien wil ik consequent zijn. Zo gaan we niet door hebben we toen gezegd”. Vandaar het ultimatum dat door de vergadering aan de leden werd medegedeeld. “Meer mensen in het bestuur! Zo niet, dan treden we af”, aldus de voorzitter.
Commissie.
“Let wel”, vervolgt Kooyman, “het gaat niet alleen om de vacatures, maar ook om andere interne problemen. Met name het gebrek aan medewerking vanuit de leden steekt het hoofdbestuur. In drie jaar tijd hebben we een aardig kapitaal bijeen gespaard. Door nalatigheid en slordigheid bij het invullen van papieren bijvoorbeeld, legde de KNVB forse boetes op. Vernielingen aan de kleedkamers en velden kosten ook telkens weer geld. Daardoor vloeit een gedeelte van het kapitaal zo weer weg. Maar daar zijn we niet voor bezig! We zijn dit voor een stuk nieuwbouw. Dat kan in het begin van de negentiger jaren gerealiseerd worden, zodat we in 1992 het 90-jarig bestaan in een nieuw clubgebouw kunnen vieren”, geeft Kooyman aan. Hoe gaat het nu verder? Kooyman: “Besloten is dat dit bestuur de zaken tot 31 december blijft runnen. Staande de vergadering van afgelopen maandag is een commissie gevormd die op zoek moet gaan naar gegadigden voor een nieuw bestuur. Deze mensen: de heren den Haan, van Nieuwenhuizen en van Schaik (namens de zaterdagafdeling), Stam (zondagafdeling) en mevrouw Kers (afdeling damesvoetbal), wacht ongetwijfeld een zware taak”, weet de voorzitter. “Immers zelf hebben wij ook niets nagelaten om de vacatures aan te vullen, maar overal stoot je je hoofd. Wellicht hebben deze mensen nieuwe aanknopingspunten. Ik heb ook het volste vertrouwen dat zij er keihard aan zullen gaan werken.”. De commissie heeft de tijd gekregen tot 1 januari. Een datum waarin voor Ad Kooyman (maar dan spreekt hij niet namens het bestuur, maar op persoonlijke titel) nog wat rek zit. “Wanneer ik zie dat er actief gewerkt wordt, wil ik ook na die datum nog wel enkele maanden blijven, want je laat de zaak natuurlijk niet zo maar vallen. Maar je moet nu eenmaal een datum stellen, anders weet je dat het weer op de lange baan geschoven wordt”, spreekt hij uit ervaring.
Definitief?
Hoe definitief is de beslissing van de huidige bestuursleden om af te treden? “Wanneer deze commissie er in slaagt een aantal kandidaten aan te dragen en er weer een volledig bestuur kan worden gevormd, zijn enkelen van de nu afgetreden personen wellicht bereid weer in dat nieuwe bestuur zitting te nemen”. In hoeverre geldt dit dit ook voor hemzelf? “Dan moet er toch heel wat water door de Lek gaan”, reageert hij. In ieder geval zal ik dan mijn eisen héél scherp stellen, maar eigenlijk wil ik daar liever niet op vooruit lopen. Wij houden de zaak voorlopig even op het spoor”, besluit Kooyman. En verder is het woord nu aan de commissie van vijf”.
Einde verhaal.
In december 1986 besloot Kooyman definitief op te stappen.
