Cookie beleid Schoonhoven

De website van Schoonhoven is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

In het zonnetje ...

26 oktober 2017 13:00


Hij was een tijdlang speler, doet vrijwilligerswerk en is een vaste bezoeker van thuiswedstrijden van zaterdag 1




Dit keer laat ik een zonnetje schijnen voor iemand die al jarenlang van grote waarde is voor onze vereniging. Hij was een tijdlang speler van verschillende teams jong en oud(er), heeft hij zich ook niet onbetuigd gelaten voor wat betreft vrijwilligerswerk en is hij een vaste bezoeker van thuiswedstrijden van zaterdag 1 (af en toe ook van uitwedstrijden) en ook vaak van lagere elftallen.

Die persoon is aimabele en clubman in optima forma Geert Terlouw.

Hoe oud (ofwel jong) ben je?

Ik ben 66 jaar.

 

Hoe luidt jouw gezinssamenstelling?

Ik ben getrouwd met Ria van Peperstraten; we hebben geen kinderen.

 
Hoe ziet jouw spelersverleden eruit?

Deze is wat lastiger omdat ik de tijden niet meer exact weet. Ik ben gaan voetballen toen ik ca. 11 – 12 jaar oud was. In ieder geval zat ik nog op de lagere school. Volgens mij was dat toen in de D-pupillen. Het jaar daarop ging ik naar de C-junioren. Ik weet nog dat Rinus den Haan de trainer was en dat wij ’s winters in de sportzaal, waar nu het Arto Theater zit, trainden. Van wedstrijden spelen kwam weinig die tijd. Ik was inmiddels naar de HBS in Gouda gegaan en wij hadden op zaterdag tot 12:00 uur les. Voordat ik thuis was waren de meeste juniorenwedstrijden wel gespeeld. Na de HBS had ik weer tijd om te gaan voetballen. Ik was inmiddels senior geworden en heb toen ca 10 jaar in Zaterdag 2 gespeeld en een enkele keer in Zaterdag 1. Zo rond de 30 ben ik lager gaan spelen en heb ieder elftal wel meegemaakt. Vlak voordat ik 50 werd ben ik met voetballen gestopt, niet definitief bleek achteraf, want het fenomeen ReVeCo deed zijn intrede. In deze Regionale Veteranen Competitie heb ik nog een jaar of 5 meegedraaid.

 

Sinds wanneer doe je “werk” voor onze vereniging en waaruit bestond /bestaat deze?

Ergens in de jaren tachtig ben ik lid geweest van het zaterdag bestuur, waar ik het westrijdsecretariaat van Cock van Holten heb overgenomen. Ik weet nog dat Koos Klever toen voorzitter was, Harry Murk secretaris en Jos Driessen penningmeester. Na mijn pensionering ben ik gevraagd weer iets in de vereniging te gaan doen. Er waren vacatures in de senioren commissie en met ingang van het seizoen 2017-2018 ben ik daar lid van geworden.

 

Welke is jouw mening over onze vereniging en heb je eventueel adviezen in enigerlei zin?

Ik voel mij thuis bij de voetbalvereniging Schoonhoven, omdat het een club is waar mensen uit alle lagen van de bevolking zijn te vinden. Op de zaterdagmiddag is de kantine echt een warm gezellig nest. Met het geven van adviezen wil ik voorzichtig zijn, je loopt al snel het risico dat er wordt gezegd: “Had je daar in die 55 jaar dat je lid bent niet eerder mee kunnen komen?”. Eén ding wil mij wel van het hart. Ik vind de betrokkenheid van de huidige generatie leden bij de vereniging beduidend minder dan in vroegere tijden. Zie in dit kader ook de “noodkreet” van onze voorzitter.

In algemeenheid: Nog verdere, eventueel anekdotische, bijzonderheden?

Zonder een anekdote kom ik blijkbaar niet weg. Maar wat moet je hier nu aanhalen? Bij het bekijken van oude voetbalfoto’s kwam ik nog een elftal met trainer Appie van der Steen tegen. Toen schoot mij wel een leuke anekdote te binnen. Ik voetbalde in die tijd in het 2e elftal, en dat betekende ook dat je regelmatig reserve moest zijn bij het 1e elftal. Dat overkwam mij in een wedstrijd tegen Meerkerk. Samen met Wim van Diemen zat ik op de bank. Wim zat naast de trainer.  Appie van der Steen rookte als een ketter. Halverwege de 2e helft, toen hij zijn pakje bijna had opgerookt, bood hij Wim ook een sigaret aan. Wim was zeer verbouwereerd en zei hoogst verontwaardigd dat hij toch niet kon gaan zitten roken, want hij was toch een reservespeler. Appie keek hem eens aan en zei: “Je kunt er gerust één nemen, je komt er toch niet in”. Ik deed het bijna in mijn broek, maar Wim was not amused.






Geert, bedankt voor jouw medewerking aan deze rubriek en nog veel genoegen en succes toegewenst met alles wat jou bezighoudt.

Teus Verhoef
 
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!