“ Mij is gevraagd een stukje te schrijven namens de jeugdafdeling afdeling van de V.V. Schoonhoven. Dit is voor mij een moeilijke taak, gezien het feit dat ik nog maar sinds kort deel uitmaakt van deze afdeling van de vereniging Uit goede bron vernam ik dat toen de club haar 20-jarig bestaan vierde, 91 leden had. Van dit aantal was er maar een enkeling junior, zodat er toen nog geen sprake kon veel sprake betreffende het formeren van een juniorenelftal. In 1960 had Schoonhoven 119 juniorspelers, dus wat dat betreft is er in de tussenliggende 40 jaar wel het een en ander veranderd. Inmiddels zijn we geland op 200 junioren en pupillen.
Jaarlijks vieren we aan het einde van een seizoen kampioenschappen, hetgeen natuurlijk leuk is voor de spelers en de leiders en dit na een seizoen van hard trainen. Vaak hebben we kunnen zien dat spelers begonnen in de pupillen en later tot een eerste elftal doordrongen. Ook in de lagere elftallen zijn veel jeugdspelers terecht gekomen. Tijdens de pupillentijd wordt de jongens de eerste beginselen van het voetbal bijgebracht en dan ook openbaart zich welke spelers kunnen uitgroeien tot goede en zelfs zeer goede spelers. Het belangrijkste bij de pupillen is echter toch dat zij actief en gezellig bezig worden gehouden. Gezegd kan worden dat dit vooral de laatste tijd uitstekend lukt, gezien het aantal pupillen dat we hebben.
Tijdens de juniorentijd (12 t/m 18 jaar) worden de jongens gevormd voor de seniorentijd en ook tijdens deze periode wordt intensief getraind op voetbaltechnisch en –tactisch gebied, hetgeen veel vergt van trainers en leiders. Vaak hoor je van oud-junioren dat hun mooiste tijd de juniorentijd was, hetgeen ik zeker kan beamen. Daarom: Denk aan de mensen die hun inzet en vrije tijd geven voor de vereniging. Geschoolde krachten zijn ook wenselijk, maar financieel vaak niet haalbaar.
Vaak zag je toch dat de animo van goede spelers verloren ging bij hun overgang naar de senioren. Ook dit is gelukkig door de goede opvang bij de senioren veranderd, zodat er geen spelers verloren gaan aan andere sporten, hetgeen toch dikwijls is gebeurd. Het moeilijkste punt is de jongens bezig te houden op dagen dat de velden afgekeurd worden. Bestuurlijk gezien draait de jeugd goed; we hebben een jeugd- en een pupillensecretaris. Veel pupillenleiders (14 in getal) en juniorenleiders (ook 14), verzetten veel werk op trainingsavonden en op zaterdagmiddagen. Bij de één gaat het beter dan bij de ander, maar toch blijft de inzet hoog, zowel bij de leiders als bij de spelers.
Zeer verheugend is ook, dat de elftallen vaak voor eigen vervoer zorgen (per fiets of brommer), hetgeen voor de vereniging een last minder is. Het huren van busjes en auto’s is namelijk nogal kostbaar. De jeugdcommissie hoopt dat ook in de toekomst de jeugdafdeling op dezelfde manier blijft draaien, misschien nog wel beter, zodat de seniorenafdelingen kunnen blijven profiteren van in de jeugd gekweekte spelers.
Tenslotte hopen wij in het seizoen 1977/1978, waarin het jubileum valt, enige kampioenen te kunnen begroeten“
