Weer in bedrijf!
Na een winterstop van vijf weken, was het zaterdag jl. zover dat de kicks weer konden worden aangedaan en gewone kleding door voetbaltenues kon worden vervangen, althans voor wat betreft de B-categorie. En dit zijn, op zaterdag 1 en 2 als A-”categoristen” (ik verzin net zo makkelijk nieuwe woorden als Cruijff!) na en die de competitie op 21 januari zullen hervatten, al onze teams. De gehele zaterdag na vijf weken grote stilte weer volop in bedrijf, een weldaad vond ik. Een 15-tal teams (12 x jeugd en 3 x senioren) trad thuis aan, terwijl 13 teams (alleen jeugd)elders wedstrijden afwerkten. In totaliteit werd er 12 x winst geboekt, speelden 5 teams gelijk en waren er 11 verliezers. Een score dus van iets boven de streep.
Opvallend was dat zaterdag 5 en 6 het tegen elkaar moesten opnemen (beide teams spelen in dezelfde klasse), met als uitslag 4-2 winst in het voordeel van het 5e team. Zij was dit natuurlijk ook aan haar stand verplicht en neemt, riant, de eerste plaats in haar klasse in met één punt meer dan het team dat op de 2e plaats staat, maar met drie wedstrijden minder gespeeld. Een bijzonderheid was dat bestuursleden van de Supportersvereniging, Vincent Neven en Robin van Randwijk, optraden als gelegenheidscoaches van het 5e team.
Zij deden dit met verve en welhaast op een professionele wijze, zoals onder meer door het houden van een tactische bespreking met papier en al erbij. In de nieuwsbrief van de Supportersvereniging d.d. 15 januari wordt door hen op een leuke manier verslag gedaan van zaken vóór, tijdens en na de wedstrijd, die was geafficheerd met “The Battle of the Silvertown”. Tevens bevat die nieuwsbrief een aantal foto's van vooral enige jeugdteams. Vincent en Robin waren hiervoor al zeer vroeg op het complex aanwezig. Mogelijk ten overvloede: Kijk – en geniet – op www.sv-vvs.nl.
Zaterdag 1 en 2 werkten vorige week enige oefenwedstrijden af, ten aanzien waarvan zaterdag 1 thuis tegen Spirit uit Ouderkerk a/d IJssel met 2-3 het onderspit moest delven (bepaald geen schande, omdat Spirit met redelijk succes in de 2e klasse speelt), terwijl op 14 januari uit tegen het Goudse Jodan Boys 2 met 2-1 werd verloren. Ook geen schande omdat dit team uitkomt in de reserve hoofdklasse. Bovendien had ons team te maken met enige gebleseerde spelers. Zaterdag 2 speelde in Gouda met 3-3 gelijk tegen Donk 2. Dat team ging er na de rust keihard in, vertelde mij de hierover zeer verbolgen trainer/coach Tristan Brouwer. Dat, althans in dit geval, dit ook al in een vriendschappelijke wedstrijd wordt gedaan......
Zaterdag 1 gaat zaterdag a.s. in Bodegraven voor een return op bezoek bij Rohda '76. Thuis werd de eerste wedstrijd in de competitie tegen dat team met 6-2 gewonnen en laat dit vertrouwen geven.
De wedstrijd begint om 14.30 uur en wij zullen natuurlijk weer in groten getale aanwezig zijn en de aanmoedigingen van die van de “Bodegravers” overtreffen!
Oudste supporter in het zonnetje.
Na in een nieuwsbericht Peter Schilt in het zonnetje te hebben gezet, laat ik deze dit keer schijnen voor Teunis (“Pannenkoek”) den Ouden, met zijn bijna 86 jaar op afstand onze oudste supporter. En wat voor één, al vanaf zijn prille jeugd stond zijn leven voor een zeer groot deel in het teken van voetbal en is dit nog steeds zo. Ontelbare wedstrijden heeft hij op ons complex bezocht, nog altijd vief, hoewel de laatste tijd lopend achter een rollator. Zelfs nuttigt hij op zaterdagen veelal een lunch in de kantine en deze bestaat dan minstens uit een 3-tal broodjes met warme worst. Maar hij wordt hierdoor geen gram zwaarder, anders in het geval van Henk Hom (zie elders in dit nieuwsbericht).
Maar Teunis was niet alleen supporter, ook is hij een groot aantal jaren zondagspeler geweest. Hij begon op 15-jarige leeftijd in het begin van de Tweede Wereldoorlog (eerder was er geen geld voor voetbalspullen, wie zal zich dit nu nog kunnen voorstellen) en stopte pas op zijn 60ste jaar. Hoewel hij een “magisch” linker been had, bracht hij het echter niet verder dan lagere elftallen en kwam hij na zijn “toptijd” nog vele jaren uit in een veteranenteam, onder meer met de legendarische en “het kanon” Huib van Putten, twee jaar ouder dan Teunis en tijdens ons 100-jarig bestaan in 2002 benoemd tot speler van de eeuw. Op bijgaande foto staan beiden ook afgebeeld, Teunis zittend 2e van rechts en Huib in het witte shirt schuin boven hem.
Het moet, schat ik, rond 1950 een soort gelegenheidsteam zijn geweest, omdat spelers in die tijd in verschillende teams uitkwamen, zo kan ik mij nog herinneren. Huib was ook “veel te groot” om in één elftal met die anderen te spelen.
Vanwege een conflict met een toenmalige secretaris , maakte Teunis in zijn “rijke” carrière als speler even de overstap naar Ammerstol en dat zette kwaad bloed in dit tijd. Iemand werd in zo'n geval ook niet meer met zijn naam aangesproken, maar met “overloper”. Gedreven door heimwee keerde Teunis toch weer naar onze vereniging terug en werd hem alles vergeven. Je kon en kunt ook niet kwaad op hem worden, altijd goed gehumeurd, altijd smakelijke verhalen over vroeger vertellend, niet alleen over voetbal, maar bijvoorbeeld ook over zijn grote ….ervaringen met vrouwen, aannemend dat deze op waarheid berusten. Ook deel uitmakend van het vaste groepje koffiedrinkers op zeer vroege zondagochtenden, die ook precies menen te weten hoe prestaties en andere zaken in onze vereniging kunnen worden verbeterd! Teunis, ik ben ervan overtuigd dat iedereen die jou kent, en wie doet dit niet, het ermee eens zal zijn dat jij het volledig verdient om eens extra in het zonnetje te zijn gezet en wij hopen dat je nog een tijdje in ons midden zal blijven.
Wat moeten we ook anders met de broodjes met warme worst aan!
Henk Hom aan de lijn.
Voor een goed begrip: Niet áángelijnd, maar aan de lijn in verband met zijn overgewicht. En dit liegt er niet om, zo las ik in een artikel in het AD van 6 januari jl. Hierin wordt Henk uitvoerig aan het woord gelaten hoe zwaar hij is, welke de oorzaken hiervan naar zijn mening zijn en hoe hij het gevecht tegen zijn overgewicht zal aangaan. Hij gaat wat dit betreft met een groep gebruik maken van een coproductie AD en WeightWatchers die sinds kort gaan helpen met afvallen. Hij ziet dit als zijn laatste redmiddel om af te vallen tot een streefgewicht van 89 kg en hij moet dan liefst 45 kg. kwijt raken! Het gewicht, zoals hij stelt, van drie grote kazen en één kleintje van zijn buurvrouw in Bergambacht (de tegenwoordige woonplaats van Henk en zijn Jeannet), een kaasmaakster. In een bij het artikel geplaatste foto torst Henk, ludiek, de kazen op zijn hoofd en was hij hierdoor nog eens 45 kg. zwaarder. Positivisme regeert bij Henk als hij stelt dat hij het gevecht zal gaan winnen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Veel en lekker eten, niet meer kunnen sporten en bewegen en natuurlijk ook aanleg. Eten kan natuurlijk minder (Henk: “Ik heb hiervan té uitbundig gebruik gemaakt; ik weet dat ik de overheerlijke kaas van mijn buurvrouw nog wel mag, maar niet meer met zeven plakjes tegelijk op mijn boterham”!), maar achter het tweede, niet meer sporten of bewegen, schuilt een triest verhaal.
Op zijn 19e (Henk is thans 50 jaar) werd hij al geopereerd aan een meniscus en dit is daarna nooit meer goed gekomen. Na lang sporten (tennissen, judo en voetbal) werd zijn knie steevast dik, tot deze rond zijn 41ste jaar helemaal vast zat. Daarna begon er een ware lijdensweg voor Henk, welke via liefst een 33-tal operaties en verschillende contra-indicaties tot het medisch besluit leidde hem knieloos verder door het leven te laten gaan, zulks met het gevolg dat sporten, bewegen en fitnessen niet meer konden. Wij gunnen het Henk meer dan van harte dat hij in zijn afslankingsdoel zal slagen en zullen zijn “strijd” met belangstelling blijven volgen via twitteraccount @henkhomy.
Hierna wil ik nog even stilstaan bij de “Hommen” als ware VVS-ers.
Beginnend met Henk zelf stond hij in het begin van de negentiger jaren van de vorige eeuw, vooral samen met de toenmalige voorzitter Loek Verhoef, aan de basis van een nieuw P.R- annex sponsorbeleid. Zo werd veel meer de media gezocht voor het meer in de picture brengen van onze vereniging en begon het sponsorgebeuren duidelijk op gang te komen. Henk en Loek slaagden er in het begin in om eerst Spits, met aan het roer Ton Berg (later benoemd tot erelid), gevolgd door Verkerk Keukens en Wolfson Call Centre als sponsors ten behoeve van de verschillende sectoren binnen te halen. Tegenprestaties waren, als novum, plaatsing van reclameborden en shirtsponsoring Henk en Loek hebben hierdoor destijds een zeer belangrijke push voor verdere uitbouw gegeven. Later trad Henk op als trainer van damesteams en was hij ook nog enige tijd actief als speler, voor zover zijn knie het toeliet.
Echtgenote Jeannet was een aantal jaren lid van de Jeugdcommissie (protegé van Bert de Bruin) en ook leidster van vrouwenteams. Zelf hield (en misschien doet zij dit nog) zij zich fit door veel te wandelen en dat niet beperkt tot “een rondje om het huis”. Uitstekend getraind nam zij in 2010, samen met Miep Vermeulen, moeder van 1e elftalspeler Deef, met succes deel aan de Nijmeegse 4-daagse. Dit vond zij echter, zo heb ik begrepen, voor één keer voldoende. Maar houd de pas erin, Jeannet.
Dochter Marina speelde in jeugd- en in damesteams (ook eerder in dit seizoen nog in een vrouwenelftal tot het moment in december jl. dat het team vanwege te weinig overgebleven speelsters helaas uit de competitie moest worden genomen) en de rij sluitend met zoon Paul:
Hij speelt, zoals algemeen bekend, in het 1e zaterdagelftal.
Hiermee heb ik het volledige gezin ook gehad, dat zich dus ook in volledigheid op verschillende terreinen binnen onze vereniging verdienstelijk heeft gemaakt of dit nog doet. Laat ik dan ook maar een “zonnetje” weggeven aan de “Hommen”.
Rectificatie
In mijn terugblik over het vorige jaar meldde ik vorige week dat C2 kampioen werd en bekerwinnaar, dit moet echter C4 zijn! Mijn welgemeende excuses!
Teus Verhoef
