Op het “verre” kunstgrasveld had ons team zaterdag jl. lange tijd nodig om het zeer laag geklasseerde Rohda '76 te verslaan. Het werd in de 70ste minuut 1-0 door een wereldgoal van Kelvin Potuyt uit een vrije trap (zijn handelsmerk) vanaf liefst zo'n 40 meter. Kelvin in het AD van maandag jl. hierover niettemin: “Het is niet het mooiste doelpunt dat ik heb gemaakt, maar het komt in de buurt”. Zal zijn mooiste treffer tot nu toe dan soms vanaf 80 meter zijn geweest?!
Het bleef dus 1-0 in een matige wedstrijd met weliswaar over het geheel genomen een iets sterker zaterdag 1, dat ook meer kansen kreeg maar het scoren niet voor de eerste keer in dit seizoen een heet hangijzer bleek. Maar goed, de punten konden in ieder geval naar het kleedlokaal worden meegenomen.

Voor wat betreft de stand op de ranglijst is ons team een plaats gestegen, namelijk van de 8e naar de 7e met, blijvend, 12 punten achterstand op DCV, dat in en tegen Gouda geen punten morste en respectievelijk 5 en 7 punten voorsprong heeft op Soccer Boys en Zestienhoven. Ook in de 2e periode stegen de onzen een plaatsje, te weten van de 5e naar de 4e plaats. Ook in deze periode neemt DCV de koppositie in, zulks met 19 punten, een 6-tal meer dan ons team en met nog twee wedstrijden in deze periode te gaan. Ik kijk al met verlangen uit naar de 3e en laatste periode die ons mogelijk en hopelijk nog succes zal brengen.

Zaterdag a.s. wordt op bezoek gegaan bij VVOR, dat het op 25 januari liet liggen tegen PPSC en nu 4 punten boven ons staat. Er zal om 14.30 uur worden aangevangen en het adres van de accommodatie is: VVOR Sportpark De Venhoeve, Prinsenlaan 991, Rotterdam.
 
Ons 2e team leed zaterdag jl. in Woerden een nederlaag van 3-1 tegen Sportlust '46 3 en neemt in haar klasse nu de 8e plaats in. Op 1 februari zal thuis om 13.15 uur tegen Deltasport 2 uit Vlaardingen worden gespeeld.
 
Nog even terug naar 25 januari konden door noodgedwongen afkeuringen van het 1e en 2 veld
(het was helaas weer het geval) slechts 6 van de geplande 18 wedstrijden doorgang vonden, terwijl  uit op één na, waarmee zaterdag 4 te maken kreeg, alle wedstrijden werden gespeeld, te weten 18. Van de in totaal 24 ontmoetingen werden er 12 gewonnen, 10 verloren en leverden er 2 een gelijkspel op.
Een winstpercentage van 50, in ieder geval een stuk hoger dan dat op 18 januari en hopelijk zal het percentage in de komende tijd nog verder gaan oplopen.
 
Tot slot, maar bepaald niet in het minst, vond ik het een uitstekend initiatief van voorzitter Nico Peltenburg om op 26 januari jl. via de nieuwsbrief en de site uitleg te geven over de redenen van de in de afgelopen periode meerdere malen noodgedwongen afkeuringen van de velden 1 en/of 2 en dat door middel van extra onderhoudswerk spoedig (afhankelijk van weersomstandigheden) al het mogelijke zal worden gedaan om de kwaliteit van de velden te verbeteren.
 
* Straks vertrek van een zeer waardevolle medewerkster.

Dit betreft Monique van Os, die heeft aangekondigd aan het einde van dit seizoen met de verzorging van contributiezaken te zullen stoppen. Zij zal dit omvangrijke werk dan ruim 15 jaar hebben gedaan, na hieraan door een apart voorval te zijn begonnen. Het geval was namelijk dat echtgenoot René zonder haar voorkennis in een bepaalde vergadering had gezegd dat zij dit wel zou kunnen en willen doen. Monique voelde zich hierdoor voor het blok gezet, maar stapte, als opvolgster van Bert van der Horst, er toch in en zegt zij hiervan nooit spijt te hebben gehad.
Echter vindt zij het nu tijd worden om zich nader op andere bezigheden te gaan richten en wie zal hiervoor na zo'n lange verbintenis geen begrip hebben.

In de loop der tijd verder ontwikkelde en vereenvoudigde automatiseringssystemen in intern en extern verband (dit gericht op het aan het district West II onder meer doorgeven van ledenmutaties), vergemakkelijkte voor haar het werk en ging dit ook minder tijd kosten dan in haar beginperiode, toen zij, nog zonder computer, handelingen handmatig moest verrichten. Maar Monique beperkte zich niet alleen tot het contributiegebeuren, want daarnaast verrichtte zij, en blijft zij dit dus nog enige maanden doen, tevens werkzaamheden met betrekking tot spelerspassen, zoals bij het district aanvragen daarvan voor nieuwe spelende leden, het laten vervangen van verlopen passen e.d.

Als zij straks in mei/juni dit verenigingswerk achter zich zal laten, meen ik dat haar veel dank verschuldigd is voor de wijze waarop zij dit heeft gedaan, zulks met volle overgave en accuratesse. Werk dat “in stilte” wordt verricht, maar oh zo belangrijk is.
Het lijkt mij goed dat Monique haar vertrek zo vroegtijdig heeft aangekondigd, waardoor rustig naar een opvolger of opvolgster op zoek kan worden gegaan.
 
* Terug in de tijd.
 
In de Schoonhovense Courant van 16 augustus 1976 (wie wat bewaart, heeft wat!) zag ik een foto met Rinus den Haan, die werd gehuldigd in verband met zijn 250ste gespeelde wedstrijd als keeper.
Op de hierbij geplaatste foto ziet u Rinus met ontvangen geschenken, geflankeerd door geheel links erevoorzitter J.P. Faay, rechts  zijn vader Cor, toen voorzitter, en daarnaast destijds zaterdagsecretaris Cock van Holten.

Het onderschrift luidde:

“Vele jaren verdedigde Rinus den Haan het doel van het eerste elftal van de zaterdagafdeling en de laatste jaren is hij reservedoelman. Hij werd in de bloemetjes gezet door de vereniging en de spelers van het tweede elftal. De spelers van het hoofdteam schonken hem een platelen voetbalschoen.”
 
Reden voor mij om Rinus te vragen om wat meer over zijn carrière bij onze vereniging te vertellen, waarop zijn reactie was:

“Liever eigenlijk niet (als een bescheiden man stond en staat hij niet graag in de belangstelling – TV), maar als je het dan toch persé wil, houd het dan kort”.

Dit natuurlijk respecterend probeer ik hieraan gevolg te geven. Zijn voetballeven bracht hij in de jeugd door bij Lopik, waarna hij op zijn 18e jaar overstapte naar onze vereniging, waarin hij eerst even uitkwam in de zondagafdeling en daarna gedurende eerst acht jaar het doel van het 1e zaterdagelftal verdedigde, met vóór hem in de achterhoede spelers als Bert van der Horst, Baayke Ooms en Harry van Waas. Als vrijwilliger was Rinus een aantal jaren leider van enige jeugdteams, voor een deel samen met Bert de Bruin, en van zaterdag 3. Hij is altijd een uitermate trouwe supporter van “zijn club” gebleven, sloeg en slaat geen wedstrijd van het 1e zaterdagteam over, thuis sowieso niet en uit met uitzondering van ontmoetingen met Rotterdamse verenigingen, vindt hij niets aan! En als het 1e en 2e elftal op dezelfde dag thuis spelen, pikt hij ook nog een wedstrijd van het 2e team mee en bezoekt hij bij komsten ook steevast zijn grote vriend Bert de Bruin in de commissiekamer om met hem bij te praten.
Saillant detail: Van het gezin Den Haan zijn er drie geweest die allen als keeper aan onze vereniging verbonden geweest, vader wijlen Cor, die onze vereniging ook zeer vele jaren als een uitstekend bestuurder heeft gediend,  Rinus dus en jongere broer Abe.

Sorry, Rinus, als ik mij naar jouw mening toch niet aan de opdracht “kort” heb gehouden, maar ik kon niet anders!

TeusVerhoef