De droge vrijdagmiddag heeft ervoor gezorgd, dat we deze week gewoon weer op veld 1 konden aftrappen tegen Groeneweg E3. De wedstrijd begon rommelig met een hommage aan wijlen Bert Jacobs middels wat ouderwets “hotseknotsbegonia voetbal”. De jongens van Groeneweg waren fysiek sterk en benutten dat ook regelmatig in de duels. Na 5 minuten kon Sem voor het eerste Schoonhovense gevaar zorgen met schotje op doel. Groeneweg antwoordde met een tweetal harde schoten. Maar die werden keurig gepareerd door Roan. Onze jongens konden een groot deel van de eerste helft niet onder de druk van Groeneweg uit komen (een Salzburg effectje??), maar gaande de eerste helft keerde het tij langzamerhand. Dit resulteerde in een paar kansen voor Mateo, Jeroen en Sem. Uiteindelijk volgde een uitbraak waarbij de bal via Ralph naar Jeroen ging en laatstgenoemde rondde deze aanval keurig af: 1-0. Daarna wist Mateo met daadkrachtig verdedigend ingrijpen de 1-1 te voorkomen.

De jongens van Groeneweg vuurden vervolgens enkele harde schoten richting het doel af, maar deze gingen allen naast of over. Totdat een Groeneweg speler blind een hoge bal naar voren gaf. Deze belandde uiteindelijk zomaar voor de voeten van hun aanvaller en die schoot de bal vervolgens weergaloos achter onze keeper: 1-1.

Waar Schoonhoven in de eerste helft lastig tot opbouwen kwam, werd met een tactische meesterzet in de rust het spel in de tweede helft beduidend beter. Mateo stond in de eerste helft nog als verdediger, maar hij werd nu het aanspeelpunt in de spits waardoor ons team beter kon aanvallen. Dit resulteerde in vele kansen voor Sem, Mateo en Alex. Tussendoor wist Roan nog een keurige redding te verrichten. Waarna Sem na een afgeslagen corner van Alex de bal keurig binnen schoot: 2-1. Niet veel later gaf Ralph een steekbal op Mateo die rustig bleef en de bal tegen het net liet rollen: 3-1. De corners van Groeneweg waren (mede door de wind) vrij gevaarlijk en zo gebeurde het  dat het thuispubliek werd opgeschrikt door een corner op de lat. Daarna volgden weer kansen voor ons team, waaronder één voor Mateo die met een half “Zidaantje” prachtig vrij draaide. Helaas wist hij deze actie net niet met een doelpunt te verzilveren. En waar eerder in plaats van uit te lopen van 3-1 naar 5-1 het met geluk voor Groeneweg 3-2 werd. Groeneweg begon wat aan te dringen en een voorzet zeilde gedragen door de wind over Roan het doel in: 3-2. Een hard laag schot van Jeroen op het vijandige doel werd helaas gepareerd. Zo deed ook nu weer een ijzeren voetbalwet opgeld: “als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander het wel”. Na eerst nog een mooie redding van Roan in de korte hoek werd het even later toch 3-3. Een ogenschijnlijk ongevaarlijke aanval werd na rommelig handelen in onze defensie gepromoveerd tot de gelijkmaker. Niet veel later kreeg Groeneweg zelfs nog een kansje op de 3-4, maar zoveel onrecht is ons gelukkig bespaard gebleven. De scheids floot voor de laatste keer en de wedstrijd was voorbij.

In de eerste helft was de kampioensstress wat toegeslagen en dus zullen we het k-woord voorlopig maar mijden. Op grond van met name de tweede helft had het een ruime overwinning moeten zijn, maar net als tegen Olympia hebben we de vele kansen niet kunnen verzilveren. Al met al een duur puntverlies omdat we nu weer één verliespunt meer hebben dan koploper Capelle.