Na een gelijkspel en een overwinning weet de F4 nu ook wat verliezen is. Nooit leuk en al helemaal niet als het een minuut of acht voor tijd nog 0-0 staat en een stunt in de maak lijkt in de tweede helft. Bij de F2 van DCV in Krimpen aan den IJssel,met veel jongens die al wat ouder zijn dan onze kleine toppers.

Wat een pech, vooral voor Ties. Die buffelde achterin en op het middenveld, schoot in de eerste helft op de paal en kon er vlak voor tijd niets aan doen dat de 3-0 van DCV via zijn voet in het eigen doel ging.

Waar de tegenstanders bij het betreden van het veld nog schamperden over die kleine mannetjes uit Schoonhoven, verdween die branie al snel. De wedstrijd was voor rust volledig in evenwicht en Ties kwam dus het dichtst bij een doelpunt.

Aan de andere kant was keeper Roel attent, greep Lucas stevig in en gaf Tim al stoer aanwijzingen aan zijn verdediging. Rayan, ook vaak spits, kwam de verdediging goed te hulp.

Ook Bilal, Marouan en Timme lieten zien dat je met goed samenspel een goede tegenstander in de problemen kan brengen. En Melle had pech dat zijn acties geen doelpunt opleverden.

Na rust leek het er sterk op dat de F4 die Krimpenaren met hun grote mond een lesje zou leren. Veel balbezit, een paar goede kansen, maar scoren lukte net niet.

Al dat aanvallen had veel energie gekost en daar profiteerde DCV van, met drie doelpunten in de slotfase.

Verloren dus, maar alle reden om met een rechte rug Krimpen te verlaten. Al was dat voor coach Roeland (sterkte) wat lastiger.