Om 9.45 uur trapten we af voor de zesde wedstrijd van de bekercompetitie. Als ongeslagen koploper met de volle 15 punten op zak ligt het gevaar van onderschatting op de loer, zeker als Nieuwerkerk E4 slechts 4 punten had… Hoe scherp de wedstrijden eerder werden begonnen zo slap was het vandaag. De tegenstander stond wederom goed (net als Moordrecht vorige week) en de ruimtes waren weer klein. Waar de tegenstander heel compact speelde (zowel bij aanvallen als verdedigen) waren bij ons de ruimtes te groot: geen aansluiting tussen verdediging en aanval. Ondanks het slappe spel werden we niet weggespeeld. En vanuit een goede corner van Alex op de vrijstaande Dylan (de kleinste van het veld) wist laatstgenoemde zuiver binnen te koppen: 1-0. Zou het lek nu boven zijn? Het antwoord kwam al snel toen ook vanuit het niets de gelijkmaker viel. Bij een corner van Nieuwerkerk kwam Brent goed voor broer (en keeper) Roan en schoot de bal onhoudbaar binnen: 1-1. Verder was de eerste helft vooral als rommelig te typeren en kwam we niet in ons spel.

Zou het na rust dan wel weer lukken na een donderspeech en tactische aanwijzing van de technische leiding? De tweede helft leek in ieder geval wat feller te beginnen maar door een slapende verdediging (en dat doen we met z’n allen jongens!) kwam Nieuwerkerk op 1-2. Wederom kwamen we niet in ons spel en bleef Nieuwerkerk compact spelen. Wel haalden onze jongens zowaar nog een offensiefje uit hun tenen. Dit resulteerde in kansjes voor Dylan en Wesley. Waarbij een goede uitbraak van Marco op Dylan en uiteindelijk Wesley net naast het doel ging. Het slotakkoord was voor Troy en Marco die met een goede combinatie bij het vijandelijke doel kwamen maar helaas geen doel trof. Met iets meer rust voor de goal had een 2-2 er nog in kunnen zitten. Dat puntje had ons aan kop gehouden, zo bleek later.