Je kunt trainen op vrijlopen, passen, schieten en passeerbewegingen, je kunt talentvol zijn en willen knokken voor een goed resultaat, maar als de tegenstander een paar jaar ouder is, houdt het wel een beetje op. Zaterdag kwam de F3 van Esto op bezoek, de koploper die al snel mocht worden omgedoopt tot de kopgroterloper.

Er was geen verdedigen aan, zeker omdat ook nog zo’n beetje de hele verdediging van de F4 ontbrak. Tim herstelt van zijn liesblessure en traint maandag weer mee, maar deze wedstrijd kwam nog te vroeg. Lucas was ziek en Marouan was niet helemaal ongeschonden uit een potje kickboksen gekomen. Die tegenstander zal ook wel kop groter zijn geweest…

Gelukkig waren Kian uit de F6 en Yannick uit de F5 bereid om in te vallen. De laatste werd pas om 8 uur opgetrommeld, maar stond om half 9 te trappelen om in actie te komen.

De F4 begon best goed, maar een paar uittrappen door het midden en uitverdedigen door het centrum werden hard afgestraft door de ervaren tegenstander. De ruststand was 0-6, maar Melle en Bilal hadden voor rust al goede kansen gekregen.

Achterin stond Ties lekker te buffelen, al was de verleiding wel heel groot om mee naar voren te gaan. Rayan hield zich goed aan zijn taken en Yannick probeerde die grote tegenstanders ook zo goed mogelijk tegen te houden.

Op het middenveld kwam de snelheid van Kian goed van pas, strooide Timme met mooie passes en bleek Bilal dus ook gevaarlijk voor het doel te kunnen worden. Voorin deed Melle zijn best om met acties wat af te dwingen tegen die Bodegravense knoesten.

Na rust bleek de grote achterstand ontmoedigend te werken. Verdedigen was er niet echt meer bij, waardoor de score opliep naar 0-14 en dat was ook weer niet helemaal nodig geweest. Maar ja, David kan niet altijd van Goliath winnen.

Hoewel, in de penaltyserie lukte dat. Eerst schoot Ties zuiver in de hoek, daarna liet keeper Roel zien dat zelfs 14 tegengoals hem niet van zijn stuk konden brengen. Zijn strafschop ging loepzuiver de kruising in.