Na twee prachtige overwinningen tegen de toenmalige koplopers mochten we vandaag tegen de hekkensluiter, Kamerik E1. Altijd lastig dus. Zouden de mannen al naast hun schoenen lopen? Hoe zit het met de beleving vandaan? Dit seizoen al twee keer met ruime cijfers gewonnen van Kamerik, maar dat dat niet altijd wat zegt hebben we vorige week tegen Olympia bewezen.

We mogen thuis altijd op het mooie tijdstip 09:45 spelen en vandaag ook nog eens op het favoriete (nieuwe) veld 2, wat kon er mis gaan? Nou? Vanuit huis leek het een vriendelijk weertje, hetgeen werd tegengesproken bij buitenkomst. Een waterig zonnetje, een ijzige noord-oosten wind leverde een gevoelstemperatuur van -10 graden. Maar onze jongens allemaal de “wei” in met blote benen, de grote mannen van Kamerik allemaal met thermo broeken. Grote klasse dat maakte wel indruk, dachten we.

Na het eerste fluitsignaal van de goed fluitende Jaycee, bleek toch waar elke coach altijd bang voor is, maar moeilijk kan beïnvloeden: “slappe hap”. In de eerste minuut geven we onnodig twee hoekschoppen weg, waar Kamerik uit de 2^e de bal in het Schoonhoven doel schiet: 0-1. Daar gaan we weer!!!

Gelukkig schok Schoonhoven gelijk wakker uit deze nare droom en ging nu wel agressief de strijd aan en werd gelijk een aantal keren gevaarlijk voor het doel van Kamerik. Nu kregen ook wij een aantal hoekschoppen achter elkaar en bij de zoveelste kopte Karsten een op maat genomen hoekschoppen door Jonas in de linker kruising, 1-1. Na was Schoonhoven helemaal wakker geworden en volgde de ene aanval de andere op, de één nog mooier dan de andere. Via een mooie combinatie op links kon Karsten Sem op de keeper afsturen, Sem omspeelde de keeper de schoof de bal eenvoudig in het lege doel, 2-1. Snel volgde de 3-1 door een afstandsschot van Karsten die door de keeper van Kamerik niet op waarde werd ingeschat (“je moet schieten om te scoren”). De 4-1, vlak voor rust, was een kopie van de 2-1 door Sem.

Na de rust bleef hetzelfde spelbeeld, alleen werden de grote kansen door Schoonhoven gemist, bleek de keeper van Kamerik moeilijk te passeren. Ook Kamerik kreeg een aantal kansjes. Maar keeper Abdi maakt de afgelopen weken al een hele rustige en betrouwbare indruk en wist zijn doel eenvoudig schoon te houden.

Na een paar wisselingen in het team kwam de doelpuntenmachine weer op gang en werden de aanvallen en combinaties steeds mooier. Sem maakte de 5-1 zoals hij ook de 2-1 en 4-1 maakte: alleen op de keeper af, keeper omspelen en rustig de bal in het lege doel schuiven. De 6-1 gunde Sem aan vriendje Karsten die de bal eenvoudig langs de keeper kon schieten. De 7-1 was misschien wel het mooiste doelpunt. Achraf (positie rechtsachter) onderschepte zelf de bal op eigen helft maakte een 1-2 met Sem, vervolgens maakte hij wederom een 1-2 nu met Amin en schoot vervolgens de bal snoeihard in rechterhoek.

De laatste 10 minuten was “gallaryplay”, Kamerik was een aangeslagen bokser en Schoonhoven ging voor de Knock Out (de dubbele cijfers). Via schitterende combinaties en prachtig positiespel wisten Sem en Amin (2x) de 10 vol te maken en was het feest compleet.

Mannen, de 3^e overwinning op rij. We hebben nu de aansluiting met de top 4 in zicht. Laten we proberen om deze top 4 te bereiken. Als we zo gedreven en met plezier blijven trainen en spelen weet ik zeker dat we deze top 4 gaan halen.