Het is voorbij, het eerste seizoen van onze jonge voetballers. Een seizoen dat eindigde met een 4-1 nederlaag bij Nieuwerkerk, zoals er wel meer verliespartijen waren. Maar de F4 is niet klein te krijgen en incasseerde de laatste plek in de competitie met een dikke glimlach.

Ook nu was er misschien meer mogelijk geweest, als in de tweede helft tot tweemaal toe was begrepen dat je toch echt verdedigers nodig hebt, om te kunnen verdedigen. Maar ja, aanvallen is veel leuker natuurlijk.

Gelukkig was het team nog wel een doelpunt gegund. Timme schoot raak uit een vrije trap, zoals Tim, Timme en Ties na afloop hun strafschop raak mikten.

Voor de ouders was het genieten in het zonnetje, voor de laatste keer in de competitie. Genieten van negen hoofdrolspelers waarvan sommigen elkaar voor dit seizoen amper kenden, maar die inmiddels vol overgave voor elkaar knokken en dikke vrienden zijn geworden.

Genieten van Roel, de panter, die aan het begin van het seizoen nog moeite had met uittrappen, maar nu met verre knallen de spitsen aan het werk zet. En met zijn katachtige reflexen heel wat doelpunten heeft voorkomen.

Van Lucas, de bewaker, die beter dan alle anderen luisterde en zijn taken uitvoerde. Die rustig naar de bal bleef kijken, om die bij een aanvaller van de voeten te plukken.

Van Marouan, de krijger, die voetbalt met een strijdlust die je veel topvoetballers in de eredivisie ook zou gunnen. Een echte felle verdediger, die nooit zijn been terugtrekt.

Van Tim, die steeds meer gaat beseffen hoe sterk hij is en na het uitschakelen van de spits ook mee naar voren rent om raak te knallen.

Van Ties, onze Benjamin die steeds meer om zich heen kijkt, heerlijk buffelt en zwoegt en met zijn mooie rushes de bal bij de aanvallers brengt.

Van Timme, die soms fanatiek zijn mouw op kan eten, maar ook goed oog heeft voor zijn medespelers en vrije trappen prachtig in de kruising kan mikken.

Van Rayan, die soms als een kung fu-vechter in de rondte springt, maar op het middenveld al zijn energie in de wedstrijd gooit en tegenstanders kan verrassen met prachtige passeerbewegingen.

Van Melle, die in het begin van het seizoen niet voor niets de bijnaam ‘ego’ verdiende, maar soms in z’n eentje voorin toch gevaarlijk was. En nu ziet ‘Snelle Melle’ hij zijn teamgenoten steeds beter.

Van Bilal, die soms dromerig kan zijn of zijn maatjes afleidt met grappen en grollen, maar gedurende het seizoen steeds fanatieker werd en ongelooflijk handig is in de kleine ruimte.

Negen jongens zijn ontzettend gegroeid in één seizoen, aan de hand van de trainers Roeland, Paul, Melvin en Lex. Tijdens de eerste strafschoppenserie bij CKC haalde de bal soms niet eens het doel, in Nieuwerkerk hoorde je de palen en de lat kreunen van al die knallen.

Nog twee toernooien, dan zal het team geen team meer zijn, maar wordt de F4 verspreid over meerdere ploegen. Maar de jongens zullen hun eerste voetbaljaar samen vast nooit vergeten.