Zaterdag 11 november. De 11^e van de 11^e, dat betekent dat het carnavalsseizoen is begonnen. Nou dat kon nog een leuke zaterdag worden. De zaterdag begon nogal somber en regenachtig. Coach Roeland was alvast carnaval in het Noorden aan het vieren, ook coach Ronald was verhinderd. Gelukkig was Hassan bereid om Piet-Jan moreel support te verlenen en de jongens extra toe te schreeuwen. Dat bleek later nogal nodig te zijn.

Na aankomst hadden we een goede wedstrijd bespreking. De twee goede wedstrijden hiervoor moesten vandaag een goed vervolg krijgen tegen de nummer drie van de ranglijst waar wij zelf zijn opgerukt naar de nummer 2 positie. Dus een ware topper. De twee belangrijkste afspraken: fel starten en goed overspelen, daar zouden we ons op gaan richten.

De warming up was rommelig, inlopen op gras, halverwege overgaan naar het kunstgrasveld, wachten op de scheidsrechter. Overigens geen commentaar op de scheidsrechter, want hij moest de hele ochtend wedstrijden fluiten (wat een clubman, alle lof).

Maar eindelijk konden we dan gaan starten. Helaas waren onze mannen de twee afspraken allang weer vergeten en begonnen we dus heel slap (of slaperig). Voordat we met onze ogen konden knipperen stonden we al met 2-0 achter. Een prachtige vrije trap van Jordy vanaf de middellijn vloog onhoudbaar in de rechterkruising, 2-1. Nu hopen dat ze wakker worden. Maar helaas het kon nog slechter. In no time liep Gouda uit naar 5-1. Waren zij dan zo goed of wij zo slecht. Nou, eigenlijk beiden. Bij hun lukte alles en bij ons ongeveer niets. Maar als je zo slap begint dan mag je ook geen aanspraak maken op het hebben van geluk. Voor rust viel nog de 5-2 door Finn die alert de rebound erin tikte.

In de rust werden de spelers herinnerd aan de afspraken die we hadden gemaakt. Gelukkig waren ze die nog niet vergeten, maar wisten ook niet waarom ze dat in het veld niet hadden laten zien. We spraken af om dat nu in de 2^e helft wel te laten zien en dat we echt nog wel konden winnen.

Na rust begonnen de mannen veel feller, maar Gouda was een fysiek sterke ploeg en gebruikte dat fysiek steeds meer. Kort na rust maakte Luuk de 5-3, en er kwam weer hoop. Oeps daar kwam de 6-3, maar geen man overboord. Souhaib kwam goed door op links na een mooie steekbal van Finn, 6-4.

Weer een domper, Gouda kopte een corner onhoudbaar achter Roel, 7-4. Nog gingen de koppies niet naar beneden. Onder aanmoedigingen van Hassan en Piet-Jan en meegekomen ouders werden onze jongens weer naar voren geschreeuwd en niet zonder resultaat. Wederom Souhaib met een goede actie vanaf links, 7-5. Toen een hard schot van Luuk op de paal, balen. Jordy maakte heel cool de aansluitingstreffer 7-6. En toen gingen alle mannen los en gingen ze er vol voor. Hassan dacht al dat de scheidsrechter zou gaan afsluiten, maar het was nog wel 3 minuten. Daar was Souhaib weer en toen was het 7-7. De mannen waren weer on fire en we weten nu hoe hongerige leeuwen eruit zien. Na weer een goede actie van Finn (man van de wedstrijd, wat een energie en passjes) kon Jordy de beslissende goal maken 7-8.

Mannen wat een pot, wat een vechtlust én wat een teamgeest. Maar laten we ook de 1^e helft niet vergeten. Daar zakten we toch wel erg ver door de ondergrens heen.

Gelukkig er is nog genoeg te verbeteren. Op naar volgende week. Na afloop bleek koploper Haastrecht twee punten verloren te hebben, dus het gaat nog spannend worden.