Het kan soms om gek van te worden zijn, alsof er een magneet op het aluminium van de doelen zit die alle ballen naar zich toe trekt. J013-1 had er flink last van in de eerste thuiswedstrijd van de competitie tegen Nieuwerkerk. Maar uiteindelijk werd er toch tweemaal gescoord en was het feest op ons mooie hoofdveld.

Een lat-relatie, onze jongens zijn er gelukkig nog veel te jong voor. Maar ze hadden er wel een in een heerlijke, meeslepende wedstrijd. Luuk, tweemaal Suleiman en Finn, allemaal raakten ze de lat, waardoor het nog heel lang spannend bleef.

En dat was niet nodig geweest, want we deden het uitstekend in de ouverture van de competitie. Eerst veel geleerd in het bekertoernooi, nu klaar om met z’n allen te strijden en gewoon goed te voetballen. Wij hadden de bal in de eerste helft, wij hadden het overwicht, wij hadden de meeste kansen.

Roel had niet eens veel te doen op doel, maar greep perfect in toen er eenmaal een tegenstander ontsnapte. Centraal achterin hadden Ian en Adam A de boel op slot, de snelle Suleiman zorgde er voor dat er op rechts geen ontsnappen aan was en hij zorgde ook voor aanvullende impulsen. Op links was Adam L een slot op de deur.

Op het middenveld zorgden Ayoub, Melle, Luuk en Kian er voor dat de defensie werd geholpen en dat er ook druk naar voren was. In de aanval loerden Souhaib en Finn. Later in het duel bikkelde Noël ook lekker op het middenveld en was Tim sterk als rechtsachter.

Maar het zat dus lange tijd niet mee. Voor de pauze raakten Luuk en Finn met schoten de lat en Suleiman met een kopbal.

Na de pauze veranderde het spelbeeld. Bij ons was het te onrustig aan de bal, Nieuwerkerk begon meer te geloven in de eigen kansen en af en toe werd het dreigend voor onze goal.

Op het moment dat je begon te vrezen voor een tegengoal, scoorden we zelf. Eerst een goede pass van Noël en vervolgens gaf Souhaib een steekpass richting Luuk. Die leek op een plek terecht te komen waar scoren wel heel moeilijk was, maar schoot slim en rustig raak. Een heerlijk doelpunt.

Daarna kregen we steeds meer grip op de wedstrijd, ondanks het feit dat Finn uitviel met een vervelende heupblessure. Duels winnen, passen, de vrije man vinden, het lukte steeds beter. En we kwamen op 2-0. Luuk zette knap door, wist een bal die achter leek te gaan toch te halen, dribbelde in het strafschopgebied en werd onderuit geduwd. Een penalty was de terechte beloning. Tim knalde die hard en zuiver raak. Dwars door het midden, als Johan Neeskens in zijn beste jaren. Zoek die strafschoppen van hem maar eens op, op Youtube.

Gelijk een overwinning, in de eerste competitiewedstrijd in de hoofdklasse. Een echte teamprestatie, van een ploeg die hard werkt om beter te worden, waar de jongens zelfs allemaal een minibal hebben aangeschaft om hun techniek bij te spijkeren.

Je ziet ze groeien, elke wedstrijd weer. En, leuk voor de fans, dat is komende woensdag weer te zien, om 19.00 uur thuis tegen CVV Zwervers. Ik zou het wel weten en gewoon lekker komen kijken…