B2 geeft weer de punten weg
 

Dit weekend moest Schoonhoven B2 nog inhalen voor de beker, uit tegen koploper SPV'81 B1. Schoonhoven was de hele wedstrijd de bovenliggende partij, maar moest toch met een 4-1 nederlaag terug naar huis.
 

De vooruitzichten voor Schoonhoven waren voorafgaand aan de wedstrijd niet best: het merendeel van de verdediging (Anass, Wiebe en Quirin) zat in de ziekenboeg, Youri was ook niet topfit, Mohamed was ziek, Ricky was op vakantie, en Oussama was met de B1 mee. Overigens was het wel een wedstrijd zonder echte inzet, want SPV was al zeker dat ze door waren in de beker en ook Schoonhoven was al zeker van de 4e plaats in de poule. Met invallers Amin van de C1 en Dayo en Cody van de B4 werd de (korte) reis naar Polsbroek aanvaard. In de opstelling werd het vooral achterin een beetje improviseren, maar uiteindelijk wist Bo er toch een sluitend geheel van te maken.
 

Het begin van de wedstrijd was erg ongelukkig: Patrick schoot na anderhalve minuut spelen verkeerd uit, recht op een tegenstander, en die legde in één keer een lob van zo'n 35 meter afstand in het net. Wel een erg mooie lob, dat moet gezegd worden. Het leek erop dat Patrick verrast was door het kleiige veld: hij wilde de bal laten stuiteren, maar die viel gewoon dood op het gras, waardoor de uittrap mislukte.
 

Schoonhoven herpakte zich snel, en had binnen 5 minuten volledige controle over de wedstrijd. Ondanks de vele absenties en de invallers werd er eigenlijk precies zo gevoetbald als altijd: lekker combinerend met een goeie balcontrole en veel beweging, zo veel mogelijk de bal het werk laten doen en sterk in de duels als het nodig is. Tommy, die de aanvoerdersband had overgenomen van Anass, was in deze fase de motor van de ploeg, maakte zich altijd aanspeelbaar en bracht goed de voorste linies in stelling. Ook Nabil was heel actief, terwijl Amin zich op rechtshalf, als C-junior, uitstekend staande hield.
 

Het overwicht leidde eigenlijk tot te weinig echte kansen: een stuk of drie in de hele eerste helft. Dit is een euvel waar de B2 al langer last van heeft: ook tegen sterke tegenstanders toont het team zich altijd minstens gelijkwaardig, en meestal voetballend beter, maar er worden te weinig kansen gecreëerd en dus ook te weinig goals gescoord. Toch kwam Schoonhoven na 22 minuten op gelijke hoogte: Benjamin trok op de rand van de zestien van rechts naar binnen toe met de bal en tikte hem beheerst langs de keeper. Op basis van het spelbeeld was dat ook wel het minste wat Schoonhoven verdiende. Na de goal kwam er echter een beetje de klad in, omdat het team te gretig werd: het middenveld ging te veel naar voren lopen, waardoor de aansluiting tussen verdediging en middenveld zoek raakte. SPV kwam weer iets meer aan aanvallen toe, zonder overigens echt kansen te creëren, maar ze wisten wel wat corners te forceren. Uit één van die corners kwamen ze weer op voorsprong: de corner werd afgeslagen maar werd vanaf de rand van de zestien nog eens ingebracht, en hobbelde eigenlijk zo maar tussen iedereen door het doel in. Het was een echte ziekenhuisbal; Nabil, die de tweede paal had, en Patrick stonden vlak naast elkaar, en hadden de bal allebei makkelijk kunnen stoppen, maar ze leken net even van elkaar te schrikken, en toen rolde hij er tussendoor.


Foto: Benjamin scoorde de enige treffer voor Schoonhoven. 
 

In de laatste vijf minuten kreeg Schoonhoven nog een grote kans om de stand weer gelijk te trekken na een prachtige aanval waarin de Polsbroekse verdediging helemaal zoekgetikt werd, maar een verdediger van de thuisploeg kreeg er nog net een been tussen waardoor de bal een halve meter over de lat stuiterde. Al met al moest Schoonhoven dus gaan rusten met een 2-1 achterstand, na een eerste helft waarin de tegenstander letterlijk niet 1 kans had weten te creëren.
 

In de tweede helft veranderde het spelbeeld iets. Schoonhoven had nog steeds het meeste balbezit en het betere van het veldspel, maar SPV kwam er vaker en beter uit, en wist nu ook op eigen kracht tot scoringskansen te komen. Aan de andere kant werd het Schoonhovense aanvalsspel duidelijk gevaarlijker en gevarieerder, en het was toch vooral voor de goal van de thuisploeg dat de grote kansen te noteren waren. Dit was voor een belangrijk deel de verdienste van Dayo, die op rechtsvoor was komen te staan en als een echte vleugelaanvaller het krijt van de zijlijn afliep. Dayo hield niet alleen het veld breed, maar bracht met zijn snelheid ook veel diepgang in het spel, en bijna alle kansen in die tweede helft kwamen dan ook van de rechterkant.
 

Het rendement bleef echter te laag. Schoonhoven had zeker drie 100%-kansen, meerdere afstandsschoten die een beter lot verdiend hadden, en ook nog een hele rits aan mooie aanvallen die eindigden met een onzuivere voorzet: wat ze ook deden, de bal wilde er niet in. Aan de andere kant had SPV zoals gezegd een paar redelijke kansen en wat corners, maar de Schoonhovense verdediging hield goed stand, mede dankzij de onverzettelijkheid van invaller Cody op links. Ook Wietse deed het prima als gelegenheids-Ausputzer. Maar ondanks dat scoorde SPV nog wel twee doelpunten in de tweede helft, niet uit zelf opgezette kansen, maar in beide gevallen door kleine slippertjes achterin net op het verkeerde moment, of door simpele fouten in de opbouw. Daardoor kwam de eindstand uit op een volledig onverdiende 4-1 overwinning voor SPV.
 

Dat de resultaten wat achterblijven is frustrerend, maar de B2 mag er trots op zijn dat ze op het veld voor geen enkel team bang hoeven te zijn. Het is ook opvallend hoe gemakkelijk de invallers mee konden komen, en dat zegt weer wat over het niveau in Schoonhoven in het algemeen. De volgende wedstrijd is over twee weken, de eerste voor de competitie, en toevallig is dat weer tegen ditzelfde SPV'81 (alleen dan in Schoonhoven).